De slogan Strike Oppose komt uit het cult modetijdschrift Cheap Date Magazine (Spring 2004, pagina 31). De slogan wordt gebruikt in een campagne om de lezer op te roepen tot een Fashion Strike en een Look bad, feel good houding. Ik hou van de dubbelzinnigheid van de campagne. Het vertegenwoordigt een beetje mijn eigen dubbelzinnige houding ten opzichte van hedendaagse mode en merkstrategie.
an unintended choreography of uninhibited behavior in public space
Een choreografie gebaseerd op vijfenvijftig foto’s van onbewuste openbare bibliotheek bezoekers.
Position No. 1 Song of Fate by Mary Wigman
The feet planted powerfully against the floor, jerking up in staccato rhythm, or, under the arched span, thrusting forward like the point of a sharp dagger. The legs in a bent position or stretched to the utmost ecstatic tension widening the torso. The arms in short, angular gestures sharply bent, or motionless, tauntly streched out horizontally. They punctuated the rhythm of legs and arms, seemed to stand up in a gesture or defiance or incitement. Horizontal against vertical. Dimension against dimension. Yet not a struggle at all.
Choreography No. 1 Position No. 7
Standing position, back towards me, left leg and foot en profile, left leg stretched, weight on right leg, right knee slightly bend, right feet makes angle of ninety degrees, torso leans over, shoulders curved, tension in the shoulders, his left arm reaches out to the bookshelf on his left side, at chest level, left arm slightly bend, head is gone.
Choreography No. 2 Position No. 5
Standing position, back towards me, weight on right leg, left foot diagonal out in front of right foot, left foot off the ground, left leg pulled, shoulders curved, left shoulder to the front, right shoulder pulled up, head down, he’s holding a plastic bag in his left hand, I can’t see his left hand, right arm is almost gone.
Het werk Strike Oppose is gemaakt voor de Fashion Reader Thisisnotparis, een project van Maaike Gottschal, in het kader van de Arnhem Mode Biënnale 2005. Met dank aan danser Julia Stüssi en fotograaf Melanie Bonajo.